Een nachtmerrie, maar geen droom

Een nachtmerrie, maar geen droom

Ik geef het toe: Ik heb gisteravond en deze morgen een paar keer in mijn arm genepen.

Hebben we echt met 5-0 verloren bij Willem II ? Ja, dat hebben we, het was een nachtmerrie, maar geen droom. Het is echt gebeurd. Gek genoeg ben ik wekenlang bang geweest dat het matige voetbal vroeg of laat een keer zou worden afgestraft, maar nadat de voorsprong vorige week tot 10 punten was opgelopen, dacht ik dat ons weinig meer kon (en zou) gebeuren. Zelfs als we van AZ en Ajax zouden verliezen, zouden we een marge van vier punten overhouden. Met een relatief gemakkelijk restprogramma, moest dat voldoende zijn ...

Alles lijkt nu plots minder zeker. Wat me nog het meest beangstigt, is dat we voetballend voortdurend worden overtroefd door 'mindere' ploegen. In de afgelopen weken toonden Heerenveen en Utrecht aan dat ze over meer combinatievermogen beschikken dan wij, en ook gisteravond was Willem uit Tilburg op dat vlak beter. We slaagden er amper in om de bal langer dan een minuut vast te houden, passes over vijf meter gingen verkeerd. Balbezit is niet alles, ik weet het, in het voetbal zijn snelle verplaatsingen belangrijker (vraag het maar eens aan de Duitsers), maar als men met een achterstand wordt geconfronteerd, plus een tegenstander die voor elke morzel grond wil vechten, moet men in staat zijn om de bal in hoog tempo te laten rondgaan. Dat kunnen wij niet. En als dan de vechtlust ook nog ontbreekt, is het einde zoek.

Het zal nu wel duidelijk zijn dat Jorrit Hendrix, die in de afgelopen tijd vaak werd bekritiseerd, een belangrijke schakel is binnen het elftal. Zijn afstandsschoten zijn niet veel soeps, maar zijn werklust en vechtersmentaliteit werden gisteren node gemist. Voorts heb ik mijn twijfels over de fitheid van Van Ginkel. Hij loopt er momenteel bij als een oude man. Hoe erg is die knieblessure eigenlijk?

Het schitterende parcours dat we dit seizoen hebben afgelegd, hebben we voornamelijk te danken aan het scorend vermogen van onze aanvallers en opportunistisch spel met veel lange ballen. Met de verkoop van Locadia hebben we echter een deel van dat scorend vermogen ingeleverd: hij was onze beste schutter en had een goed gevoel voor de juiste positie. Bergwijn nam de afgelopen weken de rol van boordschutter over, maar hij mist dat gevoel voor de juiste positie, komt vooral via een dribbel in scoringspositie. Gisteravond smoorden zijn dribbels één voor één in het Tilburgse moeras. En zoals gezegd: via combinatievoetbal komen wij zelden tot kansen. En Pereiro? Tja, het wordt zo langzamerhand een vertrouwd verhaal: na een topprestatie volgt er steevast een triootje wedstrijden waarin hij het zoetjesaan doet. 

Moeten we ons zorgen maken? Lozano keert terug en zo slap als gisteren zullen wellicht nooit meer spelen. Toch ben ik er niet gerust op. Als je van Willem II kunt verliezen, kun je ook gelijkspelen tegen NAC of VVV. Het is ook de vraag hoe deze historische blamage gaat uitwerken. Mij deed de blamage denken aan twee historische flaters: de 1-6 in de beker tegen Wageningen in het seizoen '77-'78 en de 2-6 tegen Twente van een paar jaar geleden. Die 2-6 werd ons fataal, de ploeg stortte compleet in elkaar, maar die 1-6 kwamen we te boven: we werden dat seizoen kampioen en wonnen de UEFA Cup ...

Dus mannen: Kop op, denk aan Wageningen, en aan het vervolg op die blamage ...

Remember Wageningen ... 

... en het vervolg