Een kopstoot is een glas bier met een borrel jonge jenever.
Zo'n kopstoot kan hard aankomen, maar kopstoten worden ook weleens op het
voetbalveld uitgedeeld, en daar komen ze nog harder aan. Velen denken daarbij
spontaan aan de kopstoot van Zinedine Zidane, tijdens de finale van het WK in
2006. De beroemdste kopstoot op de Nederlandse velden, werd uitgedeeld in De
Kuip, op 21 december 1975, en er was een PSV'er bij betrokken, Bertus Quaars. Aanvankelijk
was het niet helemaal duidelijk in welke rol, dader of slachtoffer. Een kleine
reconstructie.
De wedstrijd
Een jaar eerder - in het eerste kampioensjaar onder Kees Rijvers
- had PSV Feyenoord in eigen huis belachelijk gemaakt via razendsnelle
counters. Om die reden had de coach van Feyenoord, de Pool Brzecanzyck, gekozen voor een defensieve tactiek. Verder
was de wedstrijd bikkelhard en bleek de scheidsrechter, de Limburger Theo Boosten, niet tegen de druk opgewassen. Feyenoord kwam op slag van rust op voorsprong en het duurde tot
diep in de tweede helft voordat PSV enige greep op het spel kreeg. In de 81ste
minuut leek het slotoffensief de gelijkmaker op te leveren: Al wat PSV was
juichte, de grensrechter liep richting middellijn, maar ... scheidsrechter Boosten
keurde het doelpunt af omdat twee spelers buitenspel zouden hebben gestaan. Alle PSV'ers renden woedend op Boosten af. Alle
PSV'ers? Nee, de maker van het doelpunt, Bertus Quaars, liep de andere kant
uit, naar de grensrechter, Gerrit Griek
En toen moet de kopstoot zijn uitgedeeld, buiten het beeld
van de tv-camera's (in die tijd stonden er nog geen camera's in alle mogelijke
hoeken van het stadion).
Het incident
Bertus Quaars lag op de grond, grensrechter Griek stak zijn
vlag omhoog. Bizarre situatie. Desgevraagd vertelde Griek dat hij een kopstoot
had ontvangen. Boosten trok rood voor Quaars, maar reeds ter plekke rezen er
twijfels. Vanuit het publiek werd geroepen dat 'de grens' de kopstoot had
uitgedeeld en Feyenoordspeler Wim van Hanegem, die het vooral had gezien, bevestigde die lezing.
Griek had een wond aan het voorhoofd, maar Quaars bloedde uit zijn neus, wat er
ook op leek te wijzen dat niet de speler, maar de grensrechter de dader was.
Een kopstoot deel je immers uit met je schedel, niet met je neus.
Bertus Quaars |
De nasleep
De strafcommissie van de KNVB stelde een onderzoek in en
hield op 22 januari 1976 een hoorzitting. Tijdens die hoorzitting
werden alle betrokkenen gehoord, alsmede diverse deskundigen, onder wie de
bokstrainer Henk Rühling, die een uiteenzetting gaf over kopstoten. Rühling twijfelde
niet aan de schuld van Griek, maar wèl aan de (ernst van) de kopstoot. Als er
sprake was geweest van een kopstoot, was die erg amateuristisch uitgevoerd,
want de gevolgen van een dergelijke actie waren doorgaans zeer ernstig, en er
was alleen een lichte kneuzing vastgesteld bij Quaars. De verdediging van Griek
beriep zich op deze verklaring: de grensrechter zou een stap naar voren hebben
gemaakt, en daarbij de speler onbedoeld hebben geraakt (let wel: hierdoor werd de eerdere
verklaring van Griek herroepen en Quaars indirect vrijgepleit). Uiteindelijk werd Griek schuldig bevonden en voor drie jaar
geschorst, wat neerkwam op een definitieve schorsing, aangezien hij kort voor
zijn 'pensioen' als grensrechter stond (*2)
Noten:
* (1) https://www.delpher.nl/nl/kranten/view?coll=ddd&identifier=ABCDDD%3A010881026%3Ampeg21%3Aa0137
Opmerkingen:
* Grensrechter Gerrit Griek was in het dagelijks leven
bedrijfsrechercheur voor het bedrijf Wastoria, indertijd de financiële
steunpilaar van AZ (toen nog AZ '67). Griek zou nog één keer van zich doen
spreken: in 1980 woonde hij als toeschouwer de wedstrijd Haarlem - NEC bij en
toen de scheidsrechter geblesseerd moest afhaken, en één van de grensrechter
diens taak moest overnemen, bood Griek
spontaan zijn diensten als vervangend grensrechter aan.
* Wat met de uitslag? Het was duidelijk dat de valse
verklaring van de grensrechter het wedstrijdverloop had beïnvloed. PSV vroeg om
de wedstrijd over te laten spelen, of op z'n minst de laatste negen minuten te
laten herspelen, met elf tegen elf. De KNVB hield de zaak in beraad en
uiteindelijk bleek herspelen niet nodig. Halverwege het seizoen had PSV vier
verliespunten meer dan koploper Ajax, maar de Amsterdammers stortten na de
winterstop compleet in (ze werden pas derde) en PSV werd na een spannende race
met Feyenoord voor de tweede maal op rij kampioen. In de beslissende wedstrijd
nam PSV ook wraak voor de 'schande van de Kuip': Feyenoord werd op de
voorlaatste speeldag met 4-1 ingeblikt.